Approval of the Kyiv state in the eastern carpath and volynia region: state sources and scientific versions

2017;
: pp. 81 - 86
1
Institute of the Humanities and Social Sciences, Lviv Polytechnic National University
2
Institute of the Humanities and Social Sciences, Lviv Polytechnic National University

An analysis of contemporary views on the circumstances surrounding the inclusion of the lands of the bank of the Dnister River in the Kievan state. It was established that the stage of final subordination of the Western tribes of Rus to Kiev was initiated even under Prince Svyatoslav. This was due to the advancement of Pechenegs in the forest-steppe zone. Convergence of the places of the Pechenegs with territories under the control of Kyiv was recorded by Konstantin Bagryanorodny. The scientific theory was analyzed in which the nomads could smack the steppe enclaves in the forest steppe in the upper reaches of the Goryn and Sluch Rivers, as well as in the eastern part of the Dniester River (part of the Volhynia to the north of the upper part of bank of South Buh River and the area of the Pantalich steppe on the right bank of the Zbruch River. The tribes of the streets, the Derevlyans and probably one of the branches of the Volyn region were ruled by a hypothesis about the devastation of the nomads of the region of the Middle part of Dniester River. It was discovered that the complete desolation of territories between the Galician principality and the nomad they were not there.

In connection with these hypotheses, the distribution of a number of categories of moving archaeological monuments of the IX–XI centuries is considered, which testify to the presence of the prince’s wife in the territory of the bank of the Dnister River and their comparison with the data of written sources. Different aspects of the possible dependence of these lands on the tribes of ancient Hungarians and Pechenegs at the moment of formation of the Kiev state are analyzed. The conclusion is grounded on the need for a more thorough study of monuments of IX–XI centuries. in the bank of the Dnister River and Eastern part of Karpaty Moutain, in particular, the largest in area in the ancient settlement of Stil’ske.

1. Bertol’d V. (1897), Otchet o poezdke v Srednyuyu Azyyu s nauchnoy tsel’yu 1893–1894. Zapysky Ymperat. Akademyy Nauk. 8 seryya po ystoryko-fylolohycheskomu otdelenyyu, SPb, T. 4, pp. 123 (ukr). 2. Ypat’evskaya letopys’ (Polnoe sobranye russkykh letopysey, Tom vtoroy), 2-e yzd, M.: Yazyky slavyanskoy kul’tury, 2001, 648 p. (ukr). 3. Konstantyn Bahryanorodnyy (1989), Ob upravlenyy ymperyey: tekst, perevod, kommentaryy / Pod red. H. H. Lytavryna y A. P. Novosel’tseva, M. (ros). 4. Motsya O.P (1999), Karpaty u X–XIV st. Etnohenez ta etnichna istoriya naselennya Ukrayins’kykh Karpat, T. 1: Arkheolohiya ta antropolohiya, L’viv, pp. 341–360 (ukr). 5. Orlov R. S (1999), Pro chas poyavy pechenihiv na terytoriyi Ukrayiny. Etnokul’turni protsesy v Pivdenno- Skhidniy Yevropi v I tys. n.e, Kyyiv-L’viv, pp. 216–225 (ukr). 6. Pyvovarov S. V., Il’kiv M. V. (2014), Ridkivs’ke poselennya raykovets’koyi kul’tury u Verkhn’omu Poprutti, Vid venediv do Rusi. Zbirnyk naukovykh prats’ na poshanu doktora istorychnykh nauk, profesora Denysa Nykodymovycha Kozaka z nahody yoho 70-littya. — K, Kh., pp. 345–356 (ukr). 7. Pyvovarov S. V., Kalinichenko V. (2013), Novi znakhidky seredn’ovichnykh nakonechnykiv stril z terytoriyi Seredn’oho Podnistrov’ya, Arkheolohiya & fortyfikatsiya Seredn’oho Podnistrov’ya. Zbirnyk materialiv Tret’oyi Vseukrayins’koyi naukovo-praktychnoyi konferentsiyi, Kamjanets’-Podil’s’kyy, pp. 66–72 (ukr). 8. Rabynovych R. A (1997), Karpato- Dnestrovskye zemly vo vtoroy polovyne IX — pervoy polovyne XIII vv (Ystoryko-arkheolohycheskoe yssledovanye. Avtoreferat dys. kand. yst. nauk, SPb, 20 p. (ros). 9. Rabynovych Roman (2007). Karpato-Dnestrovskye zemly y Kyevskaya Rus’: osobennosty vzaymodeystvyya, Rusyn, No. 2 (8), pp. 26–36 (ros). 10. Rabynovych R. Aю (1999), Dyrkhemy na terrytoryy Moldovy: kul’turno-ystorycheskyy kontekst, Monety v ystorycheskykh rekonstruktsyyakh, pp. 263–275 (ros). 11. Ters’kyy S., Savyts’kyy V. (2913), Seredn’ovichni miniatyurni sokyrky z halyts’ko-volyns’kykh zemel’, Badania archeologiczne w Polsce Środkowowschodniej, Zachodniej Białorusi i Ukrainie w roku 2012: streszczenia referatów XXIX konferencji sprawozdawczej, Lublin: UMCS, pp. 27 (ukr). 12. Terśkyj S., Sawyćkyj W. (2014), Kiścienie X-XIV ct. na ziemi halicko-wołyńskiej, Badania archeologiczne w Polsce Środkowowschodniej, Zachodniej Białorusi i Ukrainie w roku 2013: streszczenia referatów XXX konferencji sprawozdawczej, Lublin: UMCS, pp. 40-41 (pol). 13. Terśkyj S. V. (2014), Viys’kovo-istorychni aspekty formuvannya terytoriyi Halyts’ko-Volyns’koyi derzhavy, Viys’kovo-naukovyy visnyk, 22, L’viv, pp. 125–133 (ukr). 14. Terśkyj S. V. (2014), Pivdenno-Zakhidna Rus’ naperedodni pokhodiv Volodymyra Velykoho: arkheolohichnyy komentar, Visnyk L’vivs’koyi komertsiynoyi akademiyi, Seriya: Humanitarni nauky, 12, pp. 46–53 (ukr). 15. Terśkyj S. V. (2015), Reminni triynyky-rozpodil’nyky VI–XIII st. na Pravoberezhzhi Ukrayiny, Naukovi zapysky (Rivnens’kyy krayeznavchyy muzey), 13 (1), Rivne, pp. 176- 179 (ukr). 16. Terśkyj S. V. (2015), Seredn’ovichni arkheolohichni pam’yatky u Sudoviy Vyshni na L’vivshchyni: istoriya ta perspektyvy doslidzhennya. Historical and cultural studies, № 2, pp. 94–104 (ukr). 17. Terśkyj S. V. (2016), Pivdenni kordony Halyts’koho knyazivstva ta problema litopysnykh tyvertsiv: stan i perspektyvy doslidzhennya. Viys’kovo-naukovyy visnyk, Vyp. 26, L’viv, pp. 189–199 (ukr). 18. Terśkyj S. V. (2016), Volodymyr u X st.: stan ta perspektyvy doslidzhennya, Khroniky Ladomeriyi. Nauk. zb, Vyp. 1: Mat-ly I Vseukrayins’koyi naukovoyi istoryko- krayeznavchoyi konferentsiyi, prysvyachenoyi 15-iy richnytsi stvorennya Derzhavnoho istoryko-kul’turnoho zapovidnyka «Starodavniy Volodymyr», Volodymyr-Volyns’kyy, pp. 24–27 (ukr). 19. Terśkyj S. V. (2017), Rol’ kyyivs’koyi druzhyny v stanovlenni Halyts’koyi zemli: problemy arkheolohichnoyi interpretatsiyi, Tezy IV Mizhnarodnoyi naukovo-praktychnoyi konferentsiyi «Istoryko-kul’turna spadshchyna: problemy zberezhennya i populyaryzatsiyi» (L’vivs’ka politekhnika, 21–22 kvitnya 2017 r.), L’viv, pp. 119–121 (ukr). 20. Terśkyj S. V. (2017), Ozbroyennya ta fortyfikatsiyi u Halyts’kiy zemli u period vkhodzhennya do skladu Kyyivs’koyi derzhavy, Lyudyna i tekhnika u vyznachnykh bytvakh XX stolittya (do 100-richchya podiyi)«:Zbirnyk tez dopovidey mizhnarodnoyi naukovoyi konferentsiyi 15–16 chervnya 2017 r, L’viv, pp. 51–52 (ukr). 21. Terśkyj S. V. (2017), Arkheolohiya Ukrayiny (seredn’ovichna doba). Navchal’nyy posibnyk, L’viv: Vydavnytstvo Natsional’noho universytetu «L’vivs’ka politekhnika». — 256 pp. 22. Tymoshchuk B. O. (1982), Davn’orus’ka Bukovyna (X — persha polovyna XIV st.), K., 206 s (ukr). 23. Shynakov E. A. (2004), «Druzhynnye laherya», Starodavniy Iskorosten’ i slovyans’ki hrady VIII–X st. Zb. nauk. prats’, K., pp. 307–311 (ros). 24. Kaindl К. Р. (1896), Geschichte der Bukowina, Czernovitz (deutch). 25. Parczewski M. (2003), Problem Lędzian a kształtowanie się polsko-ruskiej rubieży etnicznej, Civitas Schinesghe cum pertinentiis, Toruń, pp. 151–165 (pol). 26. Pasternak J. (1937), Die ersten altungarischen Grabfunde nördlich der Karpaten, Archeologia Hungarica, Bd. 21, pp. 1–7 (deutch).